Winkeltje Pak Di en Ibu Diah - najaar 2011 - Sponsor: Familie Geurts
Pak Di en Ibu Diah wonen met hun 3 kinderen in Pondok Perasi, een vissersbuurt in de plaats Ampenan.
Pak Di verdient zijn geld als kapitein bij Lombok Dive.
Hij wordt echter wat ouder, voelt zich al een tijdje niet erg fit en het gezin kan moeilijk rondkomen met zijn salaris, zeker buiten het toeristenseizoen, als er weinig geld binnen komt.
Ibu Diah verdient wat geld bij met de verkoop van ijs (‘ijsblokjes’ in groot formaat om drankjes te koelen, om vis koel te houden). Veel mensen in de buurt hebben zelf geen koelkast.
We hebben een avondje met het gezin zitten brainstormen over de mogelijkheden.
In eerste instantie werd gedacht aan het opknappen van een oude vissersboot en deze daarna verkopen of verhuren aan een visser. Maar het is moeilijk om een vergunning te krijgen voor een nieuwe vissersboot; het hele strand van Pondok Perasi ligt al vol met boten.
Toen we weer in Nederland waren, kwam Pak Di met het plan om een winkeltje te beginnen. Net buiten Pondok Perasi is wel een grote markt en zijn grotere winkels, maar de mensen in Pondok Perasi komen daar zelden. Huisvrouwen gaan niet ver van huis. Mensen hebben weinig voorraden thuis, de meeste spullen worden dagelijks ingekocht, liefst zo dicht mogelijk bij huis. In Pondok Perasi zijn al verschillende kleine eenvoudige thuiswinkeltjes en mensen die bijvoorbeeld zelfgebakken spullen verkopen.
Het idee van Pak Di was om een winkeltje te beginnen met een breder assortiment, met allerhande verkoopwaar, levensmiddelen, maar ook visgerei, huishoudelijke artikelen.
Bij hun huis zou met een paar aanpassingen en wat metselwerk ruimte genoeg zijn.
Pak Di heeft het winkeltje zelf opgebouwd. In december 2011 is Ibu Diah begonnen met de verkoop van allerlei spullen, van waspoeder tot groente, van visgerei tot koffie.
Na een tijdje begon het goed te lopen en leverde het winkeltje een mooie bijdrage aan het gezinsinkomen.
Helaas heeft Pak Di niet lang kunnen genieten van hun bedrijfje. Zomer 2012 is hij ernstig ziek geworden, februari 2013 is Pak Di overleden.
Tijdens de laatste weken van Pak Di’s ziekte en de rouwperiode is het winkeltje weinig open geweest. Vanaf eind maart 2013 draait het winkeltje weer goed.
Ibu Diah is heel blij dat ze nu zelf geld kan verdienen voor haar gezin. 
Winkeltje Ibu Wita - voorjaar 2013 - Sponsor: Jugo
Nadat haar man, een duikinstructeur, in juli 2012 een herseninfarct heeft gehad, staat Ibu Wita er alleen voor wat betreft geld verdienen. Ze heeft lange tijd als onderwijzeres gewerkt, maar met 5 kinderen, waarvan de jongste net geboren is, zit dat er niet meer in.
Ibu Wita kan een winkelruimte in gebruik nemen bij een school. Hier kunnen zowel buurtbewoners als ouders die kinderen ophalen inkopen doen. In de pauze kunnen schoolkinderen er een hapje of drankje kopen. Ze moet een eenmalige betaling doen om de ruimte in gebruik te kunnen nemen. Verder heeft ze geld nodig om wat voorraden te kopen. Impian Anak heeft een bijdrage gekregen van Jugo, die reserveren we voor de winkel. Een deel van het geld wordt nu uitgekeerd aan Ibu Wita, de rest bewaren we voor later.
Ibu Wita kan de winkel runnen samen met een vriendin die ook kinderen heeft. Als Ibu Wita werkt, past de vriendin op de kinderen, als de vriendin werkt, past Ibu Wita op de kinderen. Begin april 2013 wordt het winkeltje geopend.
Maar al snel krijgen we twijfelachtige berichten. De verkopen vallen tegen, de vriendin met wie Ibu Wita samen zou werken trekt zich terug. Daarna is Ibu Wita nog een tijdje alleen doorgegaan met de winkel.
Maar nadat haar man die alleen thuis was met de baby, met de baby is gevallen, heeft Ibu Wita definitief besloten het winkeltje te sluiten. Dat was in juni 2013.
Ibu Wita heeft daarna een deeltijdbaan gekregen op een middelbare school, ze geeft 2 halve dagen per week les. Haar zus komt dan in huis om op de baby en het jongetje van 3 te passen.
Juli 2013 bezoeken we het gezin weer.
Ibu Wita excuseert zich uitgebreid voor het feit dat het winkeltje niet is geworden wat de bedoeling was. Ze geeft aan dat ze van het geld dat ze heeft betaald voor overname van de winkel een groot deel heeft teruggekregen van de eigenaar. Dit geld heeft ze vervolgens belegd in bouwmaterialen. Dit valt voor ons niet te controleren.
De restanten van de aangeschafte winkelwaar liggen nog deels thuis, deels zijn ze verkocht of door het gezin zelf gebruikt.
We hebben nog voorgesteld om de winkel aan huis voort te zetten, maar dat is in de buurt waar ze wonen niet rendabel. Er wonen voornamelijk rijkere mensen, die eigen vervoer hebben en hun boodschappen halen bij een grotere supermarkt.
Ibu Wita vraagt wel of we een bijdrage kunnen doen voor een nieuwe winkel (panden moeten nog gebouwd worden) langs een doorgaande weg, veel dichter bij huis. Daar gaan we niet op in. Of ze nu 1 kilometer van huis is, of 10 kilometer, dat verandert de thuissituatie niet heel veel, denken we.
Van de bijdrage van de sponsor is nog een deel niet aan Ibu Wita gegeven, dit was bestemd voor verdere inrichting en eventuele uitbreiding van de winkel.
We vinden het moeilijk om binnen dit gezin een bestemming te vinden voor het overgebleven geld. We hebben ook niet de indruk dat het gezin grote problemen heeft om rond te komen.
Helaas kunnen we, ook na overleg met Ibu Wita en het Impian Anak team in Lombok, geen mogelijkheden bedenken waarop Ibu Wita een eigen bedrijfje kan runnen.
We hopen dat ze in de toekomst voldoende zal kunnen verdienen met les geven.
In overleg met de sponsor hebben we binnen Impian Anak een andere bestemming gezocht voor het resterende geld.
De drie schoolgaande kinderen uit het gezin blijven in het project Sponsoring schoolkinderen.
Naaimachine voor Ibu Misroh - zomer 2013
Sponsor: René en Elsbeth Ritsema, bijdrage n.a.v. verjaardag
Ibu Misroh verdient al jaren wat geld bij met kleding maken en verstellen. Het zijn geen grote inkomsten, maar wat ze verdient is wel een zeer welkome aanvulling op het gezinsinkomen. Voorjaar 2013, kort voor het nieuwe schooljaar begint, gaat haar oude trapnaaimachine kapot. Slechte timing, want ze is druk met het maken van schooluniformen voor het nieuwe schooljaar. We hebben haar een bijdrage gegeven om een echte elektrische naaimachine te kopen, waar ze veel meer mogelijkheden mee heeft, zoals knoopsgaten maken. Gelukkig kan ze de lopende orders nu afwerken voor het nieuwe schooljaar begint.
Een koel-vriescombinatie voor Warung Ana - zomer 2013
Sponsor: René en Elsbeth Ritsema, bijdrage n.a.v. verjaardag
Als we in Lombok zijn eten we vaak (en lekker) bij Warung Ibu Ana. Ibu Ana is een gezellige dame. Ze heeft een eenvoudig, prachtig gelegen restaurantje in Senggigi. Ze werkt zonder menukaart; eten wat de pot schaft dus, al is er meestal wel keuze uit verschillende gerechten. Haar dochter Henny werkte als kok bij een groot toeristenrestaurant maar is zomer 2013 na problemen met de baas daar weggegaan. Henny wil graag haar jarenlange ervaring in de keuken gebruiken en besluit bij haar moeders restaurant een nieuwe kaart introduceren, met enkele westerse, maar ook heerlijke Indonesische gerechten en lekkere fruitsapjes.
Moeder heeft een paar koelkasten, waarvan er maar één werkt, deze is gevuld met frisdrank, de andere worden gebruikt als kastruimte. Henny en Ibu Ana hebben een bijdrage gekregen voor een royale koelkast met vriesvak, zodat ze ook ijskoude sapjes kunnen serveren en de diverse ingrediënten hygiënischer kunnen bewaren. De koelkast viel iets goedkoper uit, van het geld dat nog over was, hebben ze nog een paar pannen en ander keukengerei aangeschaft.
Tenten voor Lombok Adventure Club - zomer 2013
Sponsor: René en Elsbeth Ritsema, bijdrage n.a.v. verjaardag
Jay organiseert dagtochten en meerdaagse trekkings, onder andere naar de Rinjani vulkaan.
Hij doet dit sinds een jaar of 3 voor zijn eigen bedrijfje Lombok Adventure Club (www.lombokadventureclub.com).
Voorheen werd hij altijd ingehuurd door grotere organisaties.
Voor de meerdaagse tochten heeft hij tenten en kampeeruitrustingen nodig. Geld om die zelf aan te schaffen heeft hij niet, waardoor hij genoodzaakt is deze te huren. Hierdoor moet hij altijd weer een groot deel van de opbrengst afstaan.
Zomer 2013 geven we Jay een bijdrage, voldoende voor 2 tenten en nog wat overige uitrusting.
Door het geld wat hij nu bespaart doordat hij eigen tenten heeft opzij te leggen, hoopt hij binnenkort meer eigen spullen aan te kunnen schaffen.
